De Manaki van Marianna

Op een zonovergoten dinsdagmorgen heb ik afgesproken met Marianna (34), olijfsommelier en trotse oprichtster van Oleosophia. Een natuurkundige uit de grote stad, die een paar jaar geleden haar baan opzegde om het familiebedrijf van haar man nieuw leven in te blazen. Ze heeft me uitgenodigd bij haar vakantiehuis, aan de kust in Vrahati, een levendige badplaats op honderd kilometer afstand van de stad Athene.

Marianna is haar dag gestart met een frisse duik in de zee en verwelkomt mij met een grote glimlach in haar paradijs. Ze vraagt me hoe ik mijn koffie wil en geeft direct toe dat ze zelf geen echte koffiedrinker is: ze voegt veel hete melk aan haar mok toe en doet bij mij hetzelfde. Toch kan ze deze ochtend wel wat cafeïne gebruiken; ze is gisteravond laat teruggekomen van een beurs in Athene.



De gezichten achter Oleosophia
Ze begint te vertellen over de inspirerende dagen die ze achter de rug heeft: “De foodexpo was fantastisch. Veel mensen in de branche kennen ons merk, maar nu kon ik laten zien wie het gezicht is achter Oleosophia.” Manlief George is vanochtend al vroeg vertrokken naar Boekarest; hij heeft daar een baan als IT-ingenieur in. Voor de zelfstandige zakenvrouw Marianna is dit geen big deal; hij hopt heen en weer tussen Roemenië en Griekenland en dat gaat al jaren goed.

Toch valt het niet altijd mee om het ondernemerschap te combineren met het ouderschap. Gelukkig is haar moeder er vandaag om op haar dochtertje te passen. Ariadni is bijna anderhalf en je kunt haar volgens oma geen seconde uit het oog verliezen. Ik kan niet wachten om de familie beter te leren kennen dus we settelen ons op de veranda met onze lattes en ik krijg een groot stuk zelfgebakken sinaasappelcake, vers uit de oven. Marianna’s moeder vertelt me dat ze de cake heeft gebakken met olijfolie; er is geen boter aan te pas gekomen.

Een stadsmeisje op de olijfboerderij
Marianna vertelt me dat ze een echt stadsmeisje is. Ze is geboren en getogen in Athene. Ze kocht haar levensmiddelen jarenlang in de supermarkt. “Ik schaam me om dit toe te geven, maar zelfs olijfolie kocht ik in de supermarkt, en dan kocht ik – ze kijkt om zich heen en fluistert…- de plastic flessen. Zo goedkoop mogelijk, ik dacht er niet eens over na.” Haar blik op olijfolie verandert als ze in 2016 op een Russische taalcursus haar man George ontmoet: “we hadden meteen een klik, maar werden eerst vrienden. Als Marianna en George beginnen te daten, neemt hij haar mee naar zijn dorp Kalentzi, al drie generaties de basis voor zijn familie.


Het dorp blijkt op een kwartier rijden van Marianna’s vakantiehuis in Vrahati te zijn. En daar, tussen de olijfbomen, aan de voet van de indrukwekkende berg Fokas, gaan Marianna’s ogen open: “Hij liet me het bedrijf van zijn familie zien en voor het eerst in mijn leven zag ik hoe olijfolie wordt gemaakt. Ik zag wat er allemaal nodig is om olijven te laten groeien, ze op het perfecte moment te oogsten en wat voor ongelofelijk ingewikkeld en mooi proces er dan volgt.” Ze noemt het moment lifechanging en voelt dat ze met dit gevoel iets wil doen.

Traditie, cultuur, techniek en wetenschap
Het maken van een perfecte olijfolie is volgens haar iets magisch: “Geschiedenis, traditie, techniek, alles komt samen in een natuurproduct dat ook nog eens goed is voor je gezondheid.” Marianna doet op dat moment onderzoek naar zelfrijdende auto’s voor een groot internationaal project. Met haar wetenschappelijke achtergrond en ondernemersgeest, weet ze direct dat ze het bedrijf van haar schoonfamilie nieuw leven wil inblazen. De familie van George verkoopt de olie de ze produceren door aan verschillende merken, maar Marianna wil de olie onder een eigen merknaam gaan produceren en verkopen.

Marianna’s schoonfamilie teelt en perst de bijzondere groene Manaki-olijven. Ze doen dit op een traditionele manier en er wordt slechts één keer per jaar geoogst. Als Marianna zich verdiept in de eeuwenoude traditie van het maken van olijfolie, wordt Oleosophia geboren; een combinatie van het Latijnse woord ‘oleo’ (olie) en het Griekse woord ‘Sophia’, wat wijsheid betekent. Omdat ze het nieuwe olijfoliemerk groots in de markt wil zetten, zegt ze haar fulltimebaan op om vol voor haar nieuwe avontuur te gaan.



Gecertificeerd olijfoliesommelier
Marianna trouwt met George en als hij een goede baan aangeboden krijgt in Roemenië, verhuizen ze samen naar Boekarest. Het is slechts een uur vliegen vanaf Athene en die afstand is voor Marianna geen belemmering om haar werk in de olijfoliebranche te kunnen blijven doen. Voor haar nieuwe carrière gaat Marianna aan de studie: ze studeert onder andere in New York en Londen en wordt gecertificeerd olijfoliesommelier. Begin 2020 ontdekt ze dat ze zwanger is van haar dochter.

Marianna en ik verlaten haar moeder en dochter om in de auto te stappen en te reizen naar de plek waar het allemaal gebeurt: Kalentzi! Onderweg vertelt Marianna dat het de zomer van 2020 is waarin ze Oleosophia echt van de grond krijgt: “Tijdens mijn zwangerschap heb ik me volledig gestort op het bedrijf. Ik wil ons verhaal aan de hele wereld vertellen, dus ik startte met live sessies via Zoom om zoveel mogelijk mensen te bereiken.”

“Ik ben Oleopsophia!”
Marianna zorgt voor een website en bedenkt plannen hoe ze haar bedrijf kan uitbreiden, met onder andere olijfolietours, proeverijen, workshops en seminars. Ze richt zich op retailers, consumenten, maar ook op toeristen. De relatie tussen haar en haar schoonfamilie is vanaf de eerste dag goed geweest. “Iedereen heeft zijn eigen rol en taken binnen het bedrijf en er is geen overlap. Dat zorgt ervoor dat er veel wederzijds respect is. Ik ben nog elke dag onder de indruk van het werk op de boerderij en de familie van George is blij dat ze de olie die ze maken nu onder een eigen merknaam kunnen verkopen, en niet meer hoeven door te verkopen aan andere merken.

In Kalentzi ontmoet ik Marianna’s schoonfamilie. De ouders van George en zijn broer, die verantwoordelijk is voor het werk op de boerderij. Marianna laat me de olijfgaard zien en vertelt dat ze jaarlijks oogsten in oktober. Ze vertelt me over de zeldzame Manaki-variëteit, een hypergevoelige olijfsoort die nergens anders ter wereld groeit dan in twee Griekse regio’s. Ze vertelt over de verzorging van de bomen, de geheimen van de teelt en er is werkelijk geen vraag die Marianna niet kan beantwoorden.

Gezondheidsvoordelen
Volgens Marianna heeft de pandemie de wereld laten zien hoe belangrijk het is om gezond te blijven. Daarmee is extra vierge olijfolie alleen nog maar nuttiger geworden. “Vroeger was ik die persoon uit de stad die niet bereid was veel geld te betalen voor een goede fles olijfolie. Nu ik alle gezondheidsvoordelen weet, vind ik vijftien euro voor een fles olijfolie waarmee je met je gezin een maand doet, absoluut niet meer duur. Gezondheid is belangrijker dan ooit en daarom is het nu tijd om de wereld te overtuigen van de noodzaak om voor goede producten te kiezen.”

We zijn aangekomen op Marianna’s lievelingsplek: de unieke locatie van haar olijfolieproeverijen. Middenin een groot veld staat een grote tafel met adembenemend uitzicht op de olijfgaard. In april begint het olijfolietoerisme weer en start Marianna met haar proeverijen. Inmiddels loopt het water mij in de mond; Marianna heeft verschillende olies in kleine gekleurde flesjes op de familietafel klaargezet. Ook heeft ze flink uitgepakt in de keuken.

Twee families samengebracht
Inmiddels zijn haar moeder, zus en dochtertje ook in Kalentzi gearriveerd. De familie van Marianna en de familie van George schuiven aan voor een gezamenlijke lunch onder de schaduw van de parasol. Marianna brengt een toast uit en benadrukt hoe waardevol het is dat de eeuwenoude Manaki-olijfbomen twee families hebben samengebracht. Als ik haar vraag hoe groot ze wil worden met haar bedrijf, beginnen haar ogen te twinkelen en zegt ze: “The sky is the limit. Als ik naar Mars zou kunnen gaan met Oleosophia, zou ik het doen!” Lieve Marianna, je enthousiasme en liefde voor het product zijn aanstekelijk, ik weet zeker dat het je gaat lukken!

Olivia.